27 Mayıs 2008 Salı

şimdi

ben tam bir çaresizim. çünkü her şeyi unutuyorum. çay içtiğim küçük ucuz kahvelerde, defterlerimi, şemsiyelerimi, kalemlerimi unutuyorum. kandillerde aramam gerken insanları unutuyorum. aygazda çaydanlığı unutuyorum, insanlara verdiğim randevuları unutuyorum. ortaokul anılarımı unutuyorum. şimdi ayşelerden hangisi olduğumu nasıl hatırlayabilirim ki? bir elmanın içinde seyahat eden iki ayşe varsa, ve bunlardan birinin plakasını düzeltmek gerekiyorsa, rica ederim ayşe hanım o siz olun. ben zira unutkanım.

1 yorum:

gazoz kapağı dedi ki...

bu plaka kelimesini çok sevdim. onu bu gece misafirliğe gittiğim evden aldım. bana çay ikram ettiler börek ve pata verdiler, bir de gider ayak cebime bu plaka kelimesini sıkıştırdılar. Ah bilsen ayşecim, ne iyi insanlar. en çok da evin sahibesi. hem o da ayşe. hem de öyle bir ayşe ki, dibine kadar.