2 Haziran 2008 Pazartesi

peyami

Burada ıstıraba ve tevekküle o kadar alıştım ki. onları bırakırsam ruhumun bir parçası kesilmiş gibi boşluk duyacağım; bırakmazsam isyansız nasıl yaşayacağım?- Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

2 yorum:

Gururlu Lale dedi ki...

12-13 yaşlarımda yalayıp yutmuştum Peyami Safa'nın bütün kitaplarını.Umutsuz aşklar,Aşkından habersiz güzel kadınlar.Kivranan aşık sayfalarca kadını tasvir ederdi.Titreyen dudaklar,binbir renge bürünen gözler, kuğu gibi uzun boyun, kararsız kelımeler,yanar-döner düşünceler...Aşığin kıvranışları... Oysa oyaşlarda aşk-meşk umurumda değildi benim.Güzel kadın nasıl olurdu bilmezdim.Aynaya bakmışlığım, saçoma şekil vermişliğim, tartıya çıkmışlığım yoktu.Ama çevremde aklıbaşında herkes"okumalısın,Peyami Safa okumalısın " derdi.Hala anlayamam 13 yaşındaki sokakta top peşınde koşaşn deli-dolu bir kız neden Peyami safa okusunduki?

gazoz kapağı dedi ki...

Peyami okuduğumda üniversite öğrencisiydim. gerçekten 13 yaşında okunacak kitaplar değil. Hakikaten neden çocuklara bu jkitapları illa okutturmaya çalışırlar.