çocuklara şeker güzellemesi

gazoz kapagım, senin yazdıklarını okuyunca garsonların süklüm püklüm olmuş hallerine duyduğum derin merhamet yerine eyüpte çocuklara şeker dağıttığımız gün geldi aklıma... yusuf sen ve ben nasıl akşamın alaca karanlığında kendimizi bu iyilik için adamıştık değil mi...
her zamanki yanlış hesabım yüzünden (bu yüzden hesaplı işleri sevmiyorum işte) marketten bir sürü şekerle ayrılmıştık... sonra üçümüz yol boyu gördüğümüz her çocuğa şeker ikram etmiştik.. iyilik melekleri olarak gezerken bir yaşlı kadın beni çağırmış ve kendisine yumurta almamı istemişti ve sen 'izin verirsen bu iyiliği ben yapayım' tarzından bir cümleyle kadının yumurtalarının parasını vermiştin ve böylece o akşamın en kolay iyiliğini sen kaptığın için sürekli mızıkçılık yapmıştım....
ya bir de durup durup bu kadar çok şekerle iyilik yapınca bunu bünyem kabul etmemiş gece beni ateş basmıştı...
bunları hatırladım:)
hatırlatayım dedim...
ne de olsa çocuklara şeker dağıtmanın bana iyi geleceği fikrini veren sendin:)
hatırladın mı şimdi...
ya bu arada tatlım canım herkese kızıp bağırmak istiyor... şeker dağıtıp iyilik toplama havasından çok uzağım bu günler..
geçer mi geçer... herşey gibi bu durumda kendiliğinden geçer diye bekliyorum